Dodał: RadomSport.pl / Data: 01-01-2009, 20:01

Z wyborem sportowca roku 2008 nie było problemu. Jak nikt inny, na ten tytuł zasłużył Marcin Awiżeń złoty medalista Igrzysk Paraolimpijskich w Pekinie.


Możliwość stanięcia na najwyższym stopniu olimpijskiego podium to dla każdego sportowca spełnienie marzeń, największy sukces i zaszczyt, którego może dostąpić niewielu. Dlatego 15 września 2008 roku na stałe zapisze się w annałach radomskiego sportu. Wtedy to Marcin Awiżeń z RSSiRON „Start” Radom, wzniósł się na wyżyny swoich możliwości i podczas Igrzysk Paraolimpijskich w Pekinie pokonał w biegu na 800 m całą plejadę faworytów. Złoty medal okrasił na dodatek rekordem świata! I czegóż chcieć więcej…

Na wielkie wyróżnienie zasłużyły też koleżanki Marcina z reprezentacji Polski osób niepełnosprawnych. Alicja Fiodorow przywiozła z Pekinu dwa medale w sprintach – srebrny w biegu na 200 m i brązowy na 100 m. Wicemistrzynią olimpijską została też Justyna Kozdryk, startująca w zawodach wyciskania sztangi leżąc.

Niestety, dorośli sportowcy pełnosprawni, nawet nie zbliżyli się do wyżej wymienionych osiągnięć. Doprawdy, trudno wskazać choćby jedną osobę, o której głośno w całej Polsce. Jest oczywiście kickobkser Mateusz Frąk, który brązowym medalem zaistniał już w Europie, ale jako, że uprawia dyscyplinę nieolimpijską, ogólnopolskie media nawet nie zająknęły się o jego osiągnięciu. Znacznie więcej słychać o Robercie Kowaliku, ośmiokrotnym już mistrzu Polski w akrobacjach samolotowych, ale głównie mówi się i pisze o jego niebywałych wyczynach podczas zawodów i imprez pokazowych.
O przepustkę na olimpiadę walczyła Bożena Łukasik (srebrna medalistka MP w biegu na 400 m w hali), ale nie udało się. Również pod dachem druga w Polsce była łuczniczka Anna Łęcka, ale latem było już gorzej. Nadzieją napawają brązowe medale zapaśników: Pawła Matuszyńskiego i Kamila Sokołowskiego czy bokserów: Piotra i Tomasza Dudów, ale to tylko wciąż jedynie światełko w tunelu.

W sportach zespołowych posucha jest straszna. Siatkarz Wojciech Żaliński dostał co prawda powołanie do reprezentacji Polski, ale długo w niej nie zabawił. W innych dyscyplinach drużynowych i tak jest znacznie gorzej. Oby w 2009 roku było lepiej…

GRZEGORZ STĘPIEŃ